Over Cisca Zweers-van Toer
Cisca Zweers-van Toer wist al vroeg wat ze wilde worden. Vanaf vier jaar speelde ze al schooltje met de kinderen in de buurt. Na de middelbare school ging ze Engels studeren en stapte al snel over naar de toen nieuwe lerarenopleiding, omdat ze nu eenmaal voor de klas wilde. Toen ze afstudeerde eind jaren 70 was er geen baan in het onderwijs te krijgen. Twintig jaar later kwam haar kans en werd ze docent Engels in Apeldoorn. Al gauw kwam ze in de schoolleiding terecht.
Haar doel was het beste uit haar team te laten komen vanuit een van huis uit meegekregen positieve kijk op de medemens en de wereld. Zij was en is ervan overtuigd dat we allemaal ons werk goed willen doen. Als iemand dat op een bepaald moment niet kan of wil, moet je aandacht hebben voor het verhaal, zodat de situatie kan veranderen. Aandacht voor elkaar is cruciaal. Dit komt ook terug in haar visie op leren. Leren willen én doen we met elkaar, met vallen en opstaan, waarbij het maken van fouten niets anders is dan een noodzakelijke en mooie stap in het leerproces dat we samen doormaken. In haar jaren als schoolleider is zij trouw gebleven aan deze grondhouding.
In haar eerste project als schoolleider stond het leren met elkaar centraal. Als afdelingsleider kreeg zij de opdracht een tweetalige opleiding, TTO, en internationalisering op haar school neer te zetten. De pioniersfase was er een van vallen en opstaan. Ze voelde zich als een vis in het water in een hecht team dat samen aan het leren was, iedere dag weer. Toen de TTO opleiding en het internationaliseringsprogramma stonden en de eerste lichting eindexamen had gedaan, was het tijd voor een nieuw project. Zo heeft zij binnen verschillende afdelingen allerlei projecten begeleid als schoolleider.
In 2015 werd zij directeur van havo-vwo binnen een brede scholengemeenschap. Twee jaar later werd zij directeur van de gehele scholengemeenschap, pro-vmbo-havo-vwo. De school had al enige jaren last van overmatige krimp. Het gevoel van moedeloosheid lag op de loer; “Wat we ook doen, het wordt er niet beter van en we moeten zoveel verbeteren.” In die tijd maakte ze kennis met het gedachtegoed van Aart Brezet, Drives@School. Dat voelde als thuiskomen. Het is altijd fijn als opvattingen die je hebt, en/of een aanpak waar je in gelooft, ook gesteund worden in bepaalde theorieën, waardoor je het min of meer los kunt zien van de aard van het beestje. Hoewel de aard van dit beestje absoluut helpend is gebleken bij haar verdere ontwikkeling als waarderend leider.
Door de focus te verleggen van problemen en het kijken naar wat er niet is naar het denken in progressie en potentieel, ontstond er een andere energie in de school. Hier werd iedereen blij van! Dit was opnieuw een bevestiging voor haar dat een focus op dat wat wel kan van groot belang is als je beweging wilt zien in een school. In 2020 werd zij rector van een havo-vwo school en introduceerde ook daar het waarderend leiderschap. Op het moment dat mensen zich realiseren dat wat zij vinden ook belangrijk is én er zijn mag en dat zij invloed mogen en kunnen uitoefenen, ontstaat er beweging en plezier. Zeker ook bij de leider in kwestie!
In augustus 2023 ging ze met pensioen, overigens niet om achter de geraniums te verdwijnen. Zij had geen aanmoediging nodig toen ze gevraagd werd om trainer te worden bij Drives@School. Wat is er nu leuker dan schoolleiders en andere onderwijsprofessionals te helpen waarderend leiders te worden en zo nog steeds bij te kunnen blijven dragen aan het onderwijs? Nou……niets.